Deze studienota identificeert de resterende knelpunten en eventueel versterkende factoren op de E19 ter hoogte van Kontich. Tevens bevat ze een voorstel voor maatregelen die een oplossing kunnen bieden. De aanleiding tot de nota is in de eerste plaats de situatie die zich voordoet voor het verkeer in de richting van Brussel. 

In deze studienota wordt opnieuw uitsluitend gekeken naar de uitvoegzones naar afritten die aansluiting geven op het onderliggende wegennet en niet naar de uitvoegzones aan de knooppunten op de snelwegen.

Dit studierapport actualiseert de overzichtstabellen uit de voorgaande rapportages, maar beschrijft de afritten voorts niet. Evenmin wordt de ‘oplossingsmaatregelencatalogus’ hernomen. Daarvoor wordt verwezen naar de rapporten uit 2013 en 2015. Het rapport focust bijkomend wel op de prioritair aan te pakken afritten en de maatregelen voor oplossingen die reeds werden genomen of worden gepland.

In dit rapport worden de uitvoegzones aan de (primaire) afritten naar de snelwegknooppunten (verkeerswisselaars) systematisch doorgelicht. In de eerste plaats wordt in kaart gebracht op welke plaatsen en in welke mate er aan de knooppunten een probleem is op het vlak van de uitvoegcapaciteit van de snelweg naar het knooppunt. Bijkomend wordt in kaart gebracht aan welke snelwegknooppunten de wijze waarop de uitvoegzone op de rijbaan is gemarkeerd voor verbetering vatbaar is.

De analyse baseert zich op de verkeerssituatie (verkeersmetingen) 2017 maar houdt bij de beoordeling rekening met de aanpassingen aan de weginfrastructuur of wegmarkeringen die in 2017 en de eerste helft van 2018 werden uitgevoerd. De bevindingen worden in detail besproken per provincie.

Deze studie maakt een doorlichting van het hele Vlaamse hoofdwegennet met als doel wegvakken te selecteren waar de doorstroming potentieel verbeterd kan worden met relatief kleine en snel realiseerbare ingrepen. Er werd dus op zoek gegaan naar zogenaamde quick wins in functie van de doorstroming.

Hierbij werd in eerste instantie een doorlichting gemaakt van de wegvakken louter op basis van verkeerskundige parameters. Dat gebeurde door het Vlaams Verkeerscentrum. Er werd gekeken op welke delen van het hoofdwegennet de capaciteitsgrens benaderd of overschreden wordt, waar er structureel congestie is en waar met relatief eenvoudige maatregelen de doorstroming kan worden bevorderd. 

In een tweede fase werd getracht om vanuit bouwkundig perspectief zo objectief mogelijk in kaart te brengen of een aanpassing überhaupt mogelijk is. Er werd getracht die locaties te rangschikken en prioriteren in functie van de toekomstige diepteanalyses, zodat eerst die locaties worden bestudeerd waar de wegbeheerder het snelst tot uitvoering kan overgaan. 

Om verdere aanpassingen aan de wegconfiguratie op deze locatie te onderbouwen is inzicht nodig in de verkeerstromen naar, op en weg van het knooppunt. Deze studienota heeft als doel hierop een antwoord te bieden door alle verkeersbewegingen te kwantificeren op het knooppunt Aalbeke, en bij uitbreiding de E403 tussen Moorsele en Aalbeke, knelpunten te identificeren alsook een aantal mogelijke oplossingen voor te stellen. 

De studienota geeft een overzicht van alle bevindingen en conclusies.

De bevindingen m.b.t. de fileterugslag van de snelwegafritten wordt in de volgende hoofdstukken op verschillende wijzen voorgesteld:

• Hoofdstuk 4.1 geeft de 80 meest filegevoelige afritten weer in 2016-2017, gerangschikt volgens de omvang (frequentie) van het probleem. Daarbij wordt tevens de evolutie gegeven ten opzichte van 2014-2015 alsook ingegaan op de maatregelen die reeds werden genomen of gepland zijn om aan het probleem te verhelpen.
• Hoofdstuk 4.2 focust op die afritten uit de voorgaande analyse (2014-2015) waarbij het probleem in 2016-2017 (quasi) is verdwenen. Ook hierbij wordt opgelijst welke maatregelen hiertoe hebben bijgedragen.
• Hoofdstuk 4.3 geeft het overzicht van alle snelwegafritten in Vlaanderen, gerangschikt per weg met telkens inzicht in de omvang van het probleem in elk van de drie analyseperiodes (2012, 2014-2015 en 2016-2017).
• Hoofdstuk 4.4 herneemt een deel van de informatie uit de voorgaande hoofdstukken door enkel de prioritaire afritten AWV te hernemen waarbij eveneens de focus ligt op de evolutie van het probleem over de drie analyseperiodes.

De Vlaamse Overheid investeerde de voorbije jaren in het slimmer maken van onze snelwegen door de uitbouw van het verkeersmeetnet ‘Meten in Vlaanderen’. Hierbij zijn verkeersdetectoren (dubbele detectielussen) in het wegdek ingebouwd waaronder ook op alle op- en afritten. Hierdoor werd het mogelijk om na te gaan op welke afritten zich filevorming voordoet. De analyse uit deze studie is gebaseerd op de meetgegevens van het meetnet ‘Meten in Vlaanderen’.

De studie werd een eerste keer uitgevoerd in april 2013 op basis van meetdata uit 2012 met 88% van de afritten opgenomen in de analyse. Hiermee werd een objectieve basis gelegd voor verder detailonderzoek naar concrete en realiseerbare oplossingsmaatregelen.

Medio 2015 waren op enkele afritten na alle afritten in Vlaanderen uitgerust met detectoren en werd de studie een tweede keer uitgevoerd (meetdata juli 2014-juni 2015) en verwerkt in een bijkomend rapport. Naast een update van de cijfers geeft dat rapport ook de evolutie van de afritfiles en de effecten van een aantal recente aanpassingen aan de weginfrastructuur weer.